شاید نوشتن تنها رفیق آدمی باشد...

شاید آخرین سنگر.. آخرین تکیه گاه همین ورقه ی نازک کاغذی باشه که یه طرفش پلات گرفتی... شاید آخرین میوه ای که آدم از بهشت برداشت همین توانایی نوشتن باشه که بعد از هبوط بتونه این بار خالی بودن رو تحمل کنه... 

شاید نه قطعا نوشتن آخرین پناه آدمی است...

کودک درون غمگین......